Jan Borowski - architekt, konserwator zabytków, urbanista, wykładowca akademicki.
Członek SARP O. Wybrzeże.
Absolwent Wydziału Architektury Instytutu Inżynierów Cywilnych w Petersburgu (1917). Docent (1939). Profesor nadzwyczajny (1948).

Asystent, wykładowca na Oddziale Architektury Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu im Stefana Batorego w Wilnie (od 1925). Organizator i kierownik Katedry Historii Architektury Powszechnej Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej (od 1945). Wykładowca historii architektury w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku (od 1949). Konserwator Zabytków Gdańska i woj. gdańskiego (1946-51).

Autor m.in.:
- kolonia robotnicza i urzędnicza w Starachowicach (~1920);
- wille Anny Hansenowej i Adama Kiakszto, ul. Portowa, Wilno (1937-38);
- kościół w Starachowicach (1922) - nieistniejący, spłonął (1987);
- prace konserwatorskie riun zamków w Wilnie i Trokach;
- prace konserwatorskie w Ostrej Bramie w Wilnie;
- nadzór nad odbudową w Gdańsku m.in.: kościół NMP, Ratusz Główny, Zbrojownia, Dwór Artusa, Kaplica Krółewska.

Konkursy m.in.:
- na pomysły wzorów kiosków, kabin, gablotek itp. do handlu ulicznego w Warszawie (1928) - zakup (kiosk stały);
- na projekt pomnika Obrońców Wybrzeża w Gdańsku (1954) - współpraca; autorzy: Adam Kajder, Bronisław Lepieszo - zwrot kosztów.

Członek SARP O. Wilno (do 1939). Członek Sądu Koleżeńskiego O. SARP (1935). Wiceprezes ZO SARP (1939).
Członek SARP O. Wybrzeże (po 1945).

Współżałożyciel polskiego Koła Architektów w Petersburgu.

Członek Komisji Urbanistycznej w Wilnie (przed 1939). Członek Rady Konserwatorskiej miasta Gdańska (po 1945).
Członek Towarzystwa Popierania Przemysłu Ludowego i Miłośników Wilna (przed 1939).

Laureat Zespołowej Nagrody Państwowej III stopnia (1951).

Odznaczenia m.in.: Złoty Krzyż Zasługi, Medal X-lecia, Medal za Zasługi dla Miasta Gdańska.

Pochowany na Cmentarzu Oliwskim w Gdańsku.

Uwaga: wg danych cmentarza ur. 25.11.1890 r.